درباره به

به درخت کوچکی است که پوست ساقه و تنه آن قهوه‌ای بوده و در اکثر نقاط اروپا ، نواحی مدیترانه ، آسیا و آفریقای شمالی می‌روید. برگهای آن پوشیده از کرک و صاف است. گلهای آن درشت ، به رنگ سفید و یا صورتی و دارای پنج گلبرگ می‌باشد. میوه رسیده زرد رنگ ، گرد و یا به شکل گلابی است و در سطح آن پوشیده از کرک بوده و دریا طعمی مطبوع ، شیرین و یا کمی ترش است.

به سرشار از ویتامین‌های A و B و املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید ، گلوسید ، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید ۱۱۲ کالری انرژی می‌کند. این میوه مقوی معده و متوقف کننده اسهال‌های ساده و خونی است. در ورم حاد در روده‌ها ، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری ، اثر بسیار موثری دارد. به ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش ، مخاط و سرفه کاملا موثر است. دم کرده برگهای به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد.

1. تقویت کنده قلب است.
2. ادرار آور است.
3. نرم کننده سینه است.
4. مقوی معده و دستگاه هاضمه است.
5. قابض است.
6. خونریزی را بند می‌آرود.
7. به ترش برای تنگی نفس مفید است.
8. به ترش استفراغ را بند می‌آورد .
9. اسهالهای ساده و اسهال خونی را درمان می‌کند.
10. به بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است.
11. خونریزی از رحم را متوقف می‌کند.
12. اثر مفید روی بواسیر دارد.
13. برای هضم غذا مفید است.

تفاله به سنگین و بهتر است از پخته یا مربا یا لااقل آب آن استفاده بشود. مربای به و خود آن برای سینه و ریه و معده‌های وضعیت خوب نیست و اشخاصی هم که مبتلا به رعشه هستند بهتر است تا برطرف شده بیماریشان از آن مصرف نکنند.