
ماده ۶۶: نيروهاي مسلح موظفند در اجراء اصل يك صد و چهل و هفتم (۱۴۷) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تعدادي از كاركنان وظيفه خود را بنا به درخواست دولت براي امور امدادي، توليدي، جهاد كشاورزي، آموزشي، تحقيقاتي و پژوهشي، بهداشتي و درماني مشروط بر اين كه به آمادگي رزمي نيروهاي مسلح آسيبي وارد نيايد در اختيار دولت قرار دهد.
تبصره: دولت ميتواند از خدمات كاركنان وظيفه به دو صورت زير استفاده نمايد:
الف- به عنوان كاركنان وظيفه براي انجام خدمت دوره ضرورت
ب- به عنوان استخدام تعهد خدمتي
ماده ۶۷: كليه كاركنان وظيفه كه در اجراء ماده فوق در اختيار دستگاههاي دولتي و نهادها قرار ميگيرند بايد قبل از به كارگيري، دورههاي آموزش نظامي مورد نياز را در نيروهاي مسلح طي نمايند.
تبصره: مدت آموزشهاي نظامي و برنامه تفصيلي آنها مطابق با اساسنامه مربوط در نيروهاي مسلح است.
ماده ۶۸: هفتاد درصد (۷۰%) كاركنان وظيفه اختصاص يافته به هر يك از صورتهاي مذكور در تبصره ماده (۶۶) اين قانون بايد در مناطق محروم به كارگرفته شوند مگر نخبگان و افرادي كه مدرك تحصيلي كارشناسيارشد و بالاتر دارند و خدمت آنان در مناطق غير محروم به تشخيص بالاترين مقام سازمان ذيربط ضروري باشد.
ماده ۶۹: تعيين هر يك از دستگاهها براي استفاده از خدمت مشمولين اعم از مشمولين بندهاي (الف) و (ب) تبصره ماده (۶۶) و همچنين تعداد نيازمندي آنها بر اساس درخواست دستگاه دولتي و تأييد دولت، پس از بررسي ستاد كل به تصويب فرماندهي كل ميرسد.
ماده ۷۰: مشمولين موضوع بند (الف) تبصره ماده (۶۶) پس از طي آموزش نظامي برابر مقررات اين قانون به درجات نظامي نايل و براي انجام خدمت دوره ضرورت مأمور ميگردند و پس از پايان خدمت نيز از كارت پايان خدمت دوره ضرورت كه توسط سازمان صادر ميگردد برخوردار ميشوند.
تبصره ۱: استفاده از لباس نظامي و علائم آن توسط كاركنان وظيفه مأمور به مراكز دولتي ممنوع است و در صورت درخواست بالاترين مقام سازمان به كارگيرنده و موافقت ستاد كل لباس متحدالشكل با علائم مشخص براي اين كاركنان طراحي ميشود.
تبصره ۲: حقوق و مزايا، خوراك، پوشاك، خوابگاه، بهداشت، درمان و ساير حقوقي كه كاركنان وظيفه نيروهاي مسلح از آن برخوردار ميگردند، از محل بودجه دستگاه به كارگيرنده تأمين ميشود. ميزان هزينه مربوط به هر يك از آنها برابر با مقررات جاري در نيروهاي مسلح است كه همه ساله از سوي ستاد كل ابلاغ ميگردد.
تبصره ۳: مواد (۶)، (۸) و (۹) قانون نيز مشمول مقررات اين فصل ميگردد.
ماده ۷۱: سازمان به كاركنان وظيفه موضوع بند (ب) تبصره ماده (۶۶) در قبال تعهد خدمتي كه به دستگاههاي بهكارگيرنده ميسپارند پس از انجام كامل تعهد، كارت پايان خدمت ميدهد.
تبصره ۱: مدت تعهد خدمت اين گونه مشمولين حداقل چهل و هشت ماه است. اين مدت شامل دوره تحصيل و آموزش سازمانهاي بهكارگيرنده آنان نميگردد، ولي مدت آموزش نظامي جزء مدت تعهد آنان محسوب ميشود.
تبصره ۲: حقوق و مزاياي مشمولين مذكور توسط دستگاههاي بهكارگيرنده و بر اساس مقررات استخدامي آنها پرداخت ميشود.
تبصره ۳: تعهد كليه مشموليني كه تا تاريخ تصويب اين قانون در اختيار سازمانهاي خارج از نيروهاي مسلح قرار گرفتهاند، مطابق مقررات قبلي است و از تاريخ ابلاغ اين قانون نيز سازمانهاي مذكور تنها در چهارچوب مقررات پيشبيني شده در اين فصل مجاز به استفاده از خدمت مشمولين ميباشند.
ماده ۷۲: آن دسته از متعهدين موضوع بند (ب) تبصره ماده (۶۶) كه قبل از اتمام مدت تعهد به هر علت از خدمت بركنار ميشوند جهت تعيين وضعيت خدمت به سازمان معرفي ميگردند.
تبصره: چنانچه علت بركناري، بيماري يا عدم صلاحيت ناشي از اعمال غير ارادي آنان به تشخيص سازمان بهكارگيرنده باشد، مدت خدمت انجام شده به تناسب جزء خدمت دوره ضرورت محسوب ميگردد.
ماده ۷۳: كليه دستگاههاي بهكارگيرنده كاركنان وظيفه موظفند موارد غيبت يا فرار مشمولين موضوع بند (الف) تبصره ماده (۶۶) را به يگان مأمور كننده و ترك خدمت (فرار) مشمولين موضوع بند (ب) ماده مذكور را به سازمان منعكس نمايند.
ماده ۷۴: دولت موظف است هزينه آموزش مشمولين وظيفه مأمور را به تعداد سهميه اختصاص يافته به طور سالانه بر اساس سرانه آموزشي به ميزان چهار هزار برابر ضريب ريالي محاسبه و در اختيار ستاد كل قرار دهد تا ستاد كل به ميزان سهميه واگذاري به سازمانهاي آموزشدهنده پرداخت نمايد.
ماده ۷۵: در زمان جنگ و يا بسيج همگاني، با تصويب فرماندهي كل كليه كاركنان وظيفه مأمور به خارج از نيروهاي مسلح و يا بخشي از آنان برابر زمانبندي ستاد كل براي انجام خدمت دوره ضرورت در نيروهاي مسلح فرا خوانده ميشوند كه در اين صورت خدمت باقيمانده خود را در نيروهاي مسلح انجام ميدهند.
ماده ۷۶: آييننامه اجرايي اين فصل توسط ستاد كل با همكاري دولت و ساير نهادهاي ذيربط تهيه ميشود و به تصويب فرماندهي كل ميرسد.
ماده ۷۷: نيروهاي مسلح مكلفند كاركنان وظيفه را طوري تقسيم كنند كه در خاتمه دوره آموزش و ابتداي بهكارگيري حتيالامكان متناسب با تحصيلات و قابليتها به كارگيري شوند و برنامهريزي براي تربيت ديني و اخلاقي آنان صورت گيرد.
تبصره ۱: كاركنان وظيفه در طول مدت دوره آموزش نظامي و تخصصي، مورد ارزيابي قرار ميگيرند و مبتني بر مدرك و رشته تحصيلي، آموزش، مهارت و تواناييها، براي هر فرد، دو رسته اصلي و فرعي تعيين ميگردد و فرد بايد در رسته اصلي يا فرعي خود بهكارگيري شود.
تبصره۲ : دستورالعمل اجرايي اين ماده توسط ستاد كل تهيه و ابلاغ ميگردد.
دیدگاه بگذارید
اولین نفری باشید که دیدگاه میگذارد